Gaz drzewny

Gaz drzewny znany także jako holzgas jest jednym z gazów generatorowych uzyskiwanym w trakcie procesu zgazowania z drewna. Proces ten ma miejsce w odpowiednim urządzeniu, któremu nadano nazwę gazogenerator. Gaz drzewny jest zbudowany w większości z wodoru, metanu, tlenku i dwutlenku węgla jak i niepalnego azotu. Gaz drzewny może być używany zerówno jako paliwo przeznaczone do silników spalinowych jak i do wszelkiego rodzaju innych maszyn.

Zasadniczy rozwój technologii gazu drzewnego miał miejsce podczas drugiej wojny światowej. Wtedy wytwarzano gaz drzewny z drzew liściastych, które były cięte i formowane jako sześciany o krawędzi mniej więcej 5 centymetrów, ale także gaz ten był uzyskiwany z węgla drzewnego, antracytu oraz pozostałych dostępnych paliw. Zwiększona produkcja gazu drzewnego miała związek z przekazywaniem prawie wszystkich zapasów benzyny na potrzeby wojska oraz jego działań na froncie. Natomiast wszystkie inne pojazdy zaopatrzeniowe i cywilne musiały korzystać z napędu na gaz drzewny.

W Polsce przed wybuchem drugiej wojny światowej eksploatowano pare autobusów podmiejskich, które mogły stosować gazu drzewnego jako paliwa. Prawie każdy pojazd można było przerobić na gaz drzewny, jednak wymagało to zainstalowania generatora gazu, który swoim kształtem przypominał bojler. Zatem można śmiało powiedzieć, iż ta instalacja była prekursorem współczesnej instalacji LPG.

Gaz drzewny otrzymywany z wykorzystaniem powietrza jako elementu zgazowującego ma bardzo niską wartość opałową. Oscyluje ona od 6 do 8 MJ/m3, co zaś oznacza że jest dużo mniejsza niż wartość opałowa gazu ziemnego. Z tego powodu jest nieopłacalne magazynowanie gazu drzewnego w formie sprężonej. Dlatego też jest on otrzymywany na bieżąco w takiej ilości jaka jest aktualnie potrzebna. Odbywa się to w dużych gazogeneratorach, które były mocowane do samochodu lub też wożone na przyczepkach za samochodem.

Wadą gazogeneratorów było ich bardzo kłopotliwe eksploatowanie, które wiązało się przede wszystkim z przymusem ich odsmalania. Dość kłopotliwe było również dysponowanie mocą silnika, gdyż taki gazogenerator wytwarzał bądź za mało gazu bądź też za dużo. Ponadto przed jazdą trzeba było taki gazogenerator rozpalić, a po zakończeniu jazdy pozbyć się wyprodukowanego gazu. Jednakże obecnie największym problemem jest to iż napęd na gaz drzewny może być tylko zastosowany do gaźnikowych silników czterosuwowych, których w obecnych czasach jest niewiele. Stąd też wynika tylko historyczne znaczenie gazu drzewnego jako paliwa.